Dag 3 Sint-Petersburg en Peterhof

De laatste dag Sint-Petersburg en vandaag staat een excursie op het programma naar Peterhof.
Gisteravond had ik gevraagd bij de receptie, wanneer ik zou worden op gehaald worden voor de excursie. Het antwoord was half 11, dus ik dacht lekker uitslapen. Om 9 uur werd ik op de kamer gebeld door de gids. Het misverstand was dat ik om half 11 ’s avonds zou worden opgepikt om me naar het treinstation te brengen. Snel alles ingepakt en uitgecheckt uit het hotel, met de koffer in opslag.
Ik had een privé gids, genaamd Marina. Een leuke jonge Russische vrouw en samen gingen we vanaf het hotel, met openbaar vervoer naar Peterhof. Allereerst namen we de metro richting het Zuidwesten van Sint-Petersburg.
Ik had al gehoord dat de metrostations mooi waren in Rusland, maar het is ook bijna een paleis van marmer. Het station waar we uitstapte was volgens velen het mooiste station van de stad. Stalin wilde zuilen van glas bij de aanbouw. Omdat het station nog niet klaar was voor zijn dood hebben ze het maar afgemaakt met zuilen van marmer.
Daarna namen we de bus (taxibusje) om de laatste 20 km te overbruggen, helaas zonder airco.
Onderweg kwam ik er achter dat er meerdere paleizen in de omgeving waren, want blijkbaar had elke tsaar zijn eigen paleis. Peterhof is echter de grootste en de mooiste. De entree was al prachtig en groot en toen vertelde Marina mij, dat dit de kleine tuin was. Toen pas besefte ik mij hoe groot alles wel niet was.
Aan de achterkant was de grote tuin, dat vol stond met prachtige fonteinen en nog iets verder was de zee van de Finse golf. Het grote paleis zelf ben ik niet in geweest, vanwege de drukte en omdat je toch geen foto’s mocht maken.
Maar de indrukwekkende grote fontein/waterval van goud buiten, maakt het meer dan goed.
Nadat ik buiten het hele park ben doorgelopen, gingen we op de terugweg eerst langs de kerk van Paul en Peter. Bij binnenkomst was ik meteen mijn gids Marina kwijt, want die kwam later onherkenbaar terug met een hoofddoek en een doek om haar blote benen af te dekken.
Daarna was het weer dezelfde terugreis naar Sint-Petersburg en nam ik weer afscheid van mijn gids.
De middag heb ik op het terras gezeten om de tijd te overbruggen naar mijn oppiktijd en later nog naar Zenit op TV gekeken.
Nadat ik op het station was gedropt, moest ik uitzoeken welke trein ik moest hebben en waar de trein vertrekt. Alles is in cyrillische schrift, dus het viel niet mee. Maar ik wist het trein nummer en de tijd en dus moest “Mockba” wel Moskou betekenen. Veel hulp van de Russen kreeg ik niet, maar met mijn eigen boerenverstand ben ik wel naar het juiste perron en wagon gelopen, maar daarna heb ik wel een foutje gemaakt met mijn stoelnummer. Nadat ik met mijn kaart had gemeld bij de provodnika, zei ze nr. 9 tegen mij. En ik ging in coupe 9 zitten in plaats van stoel 9 in coupe 3. Ik lag al in bed toen de provodnika dit foutje kwam corrigeren, daarna ben ik verhuist naar coupe 3 die ik moest delen met een snurkende Rus.